بالاخره حرفام رو زدم

مهمونا پریروز رفتن. ولی باید اعتراف کنم اون چند روز بهم خیلی سخت گذشت.شاید بگین سخت می گیرم. آره راستش اینه که من گاهی خیلی سخت می گیرم و همین سخت گیری ها باعث میشه قبل از همه خودم عذاب بکشم. می تونه علت های زیادی داشته باشه. یکیش این که شاید خیلی ایده آل گرام. و گاهی این خصیصه به قدری پررنگ میشه که به شکل وسواس گونه ای قبل از اومدن مهمون همه چیز باید سر جای خودش باشه. مثلا اگه روی شیر دستشویی یه قطره آب بریزه سریع باید پاک بشه تا لک نیفته و این کارو هر بار بعد از دستشویی رفتن محمد هم انجام میدم و شیر دستشویی رو تمییز می کنم. البته همیشه تا این حد اینجوری نیستم ولی خب خیلی وقتا هم اینجوریم. بیشتر بستگی به حال درونیم داره.  

اینم بگم این اولین بار بود بعد از ازدواجمون که ما چند روز پشت هم مهمون داشتیم. و من هم عادت به این که چند روز پشت هم خلوت من و محمد تو خونه به هم بخوره رو نداشتم. مخصوصا اینکه خونه خیلی کوچیکه و معذب بودن آدم دو چندان میشه. این سری هم اصلا از نظر روانی آمادگی مهمون داری رو نداشتم. و وقتی کلافه ام همه چیز رو در منفی ترین شکل ممکن می بینم.  

مهمون داری با همه سختیاش برام تموم شد و یه نکته خیلی مثبت داشت و اون اینکه من حرفام رو با مامان محمد زدم و هر چی که تو دلم بود بهش گفتم و از این نظر خیلی سبک شدم. مشروح صحبتام با مادرشوهر رو در اولین فرصت می نویسم ولی الان برای کاری باید برم بیرون. 

برمی گردم... حتما..هاااااااا  

پیوست: عکسهایی رو که گفته بودم. خیلی زود برش میدارم.دوستای عزیز ممنون از اینکه سیو نمی کنین 

 عکسها حذف شدند

نارنجستان قوام

تخت جمشید